بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض تبریک ولادت با سعادت مولود کعبه مولای متقیان امیرالمومنین علی (علیه السلام ) و روز پدر خدمت همه پدران و دعا جهت سلامتیشان مخصوصا پدر عزیزتر از جان خودم
رسول خدا (صلی الله علیه و اله ) با اصحاب در مسجد به نماز ظهر مشغول بودند که مردی وارد مسجد شد و درخواست کمک کرد. کسى چیزى به او نداد.مرد روی به جانب خدا نمود و گفت (الهی تو واقفی که از مسجد پیغمبر تو محروم می روم ) حضرت علی (علیه السلام ) در حالى که به نماز مشغول بود، در حال رکوع، انگشت خود را به طرف مرد حرکت داد و انگشترش را به او بخشید. در تکریم این بخشش بزرگوارانه ایه 55 سوره مائده نازل شد:
(إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ)
کلمه" انما" در لغت عرب به معنى انحصار است پس ایه اینگونه ترجمه می گردد:(ولی و سرپرست و متصرف در امور شما سه کس است:خدا و پیامبر و کسانى که ایمان آوردهاند، و نماز را برپا مىدارند و در حال رکوع زکات مىدهند)
و به این ترتیب، آیه از آیاتى است که به عنوان یک نص قرآنى دلالت بر ولایت و امامت على ( علیه السلام) دارد جالب اینکه در کتاب غایة المرام تعداد 24 حدیث در این باره از طرق هل تسنن و 19 حدیث از طرق شیعه نقل کرده است و کتابهاى معروفى که این حدیث در آن نقل شده از سى کتاب تجاوز مىکند که همه از منابع اهل تسنن است، از جمله محب الدین طبرى در ذخائر العقبى صفحه 88 و علامه قاضى شوکانى در تفسیر فتح القدیر جلد دوم صفحه 50 و ...(به نقل از تفسیر نمونه ص 425) ایا واقعا می توان اینهمه احادیث را که شیعه و سنی نقل کرده اند را نادیده گرفت ، اما گویا متاسفانه تعصب اجازه نمىدهد که اینهمه روایات و اینهمه گواهى دانشمندان در باره شان نزول آیه فوق مورد توجه قرار گیرد.
نظر به اینکه به ایام نیمه شعبان نزدیک هستیم سعی خواهم نمود در پستهای بعدی به مطالبی در زمینه مهدویت بپردازم
یا حق